Zambía!

Jæja eftir mjög þreytt ferðalag komumst við áfallalaust til Zambíu og að sjálfsögðu var ekki náð í okkur á flugvöllinn eins og okkur var lofað en við erum nú svo sem orðnar vanar því og þessi leigubílaferð var ekki nærri því eins dramatísk eins og sú fyrsta í Cape Town til hostelsins okkar, Jollyboys.
Fyrsti dagurinn fór mestmegnis í svefn og smá göngutúr um Livingstone sem er bara frekar lítill og krúttlegur bær og það má segja við séum fyrst núna að upplifa Afríku! Þegar við löbbum um götur bæjarnins erum við oftast eina hvíta fólkið og ekki bætir að við erum ljóshærðar að auki og vekjum því en meiri athygli :) en annars er þetta svo allt öðruvísi en það sem við höfum séð hingað til að það má segja við höfum orðið fyrir smá menningarsjokki í byrjun.

Á miðvikudaginum fórum við í smá göngutúr um bæinn með leiðsögumanni sem hostelið býður upp og fengum við að sjá aðeins inni í gamla bæinn hér þar sem það eru malarvegir og grænmetismarkaðir út um allt. En restina af deginum fór bara í smá tantíma þar sem hitinn hér er 30-33°C alla daga, logn og heiðskýrt svo við erum að gera allt sem við getum til að viðhalda þessu tani okkar :)!

Fimmtudagurinn fór í Viktoriufossana og býður hostelið upp á fríar rútuferðir þanngað svo það var nokkuð stór hópur sem fór ásamt okkur. Þegar við komum vorum við búnar að búa okkur undir að sjá hina miklu fossa en við hittum akkúrat á það tímabil þar sem fossarnir eru það vatnsmiklir að það er eins og helli rigning að reyna að sjá þá og alltaf eins og mistur eða þoka svo þeir sáust ekki nógu vel, en það sem við sáum var alveg þess virði. Þvílík stærð líka sem þessir fossar eru. Við hittum einmitt mann  frá Rússlandi sem sagði okkur að Dettifoss væri einn af fallegustu fossum sem hann hafði séð en hann væri ekkert miðað við Viktoriufossana! En við röltum um allt og skoðuðum okkur vel um og tókum fullt af myndum.

Föstudagurinn byrjaði eldsnemma í morgunsárið þar sem við skelltum okkur yfir til Botswana í bátsferð og safaríferð um Chobe þjóðgarðinn. Við byrjuðum á bátsferðinni og sigldum eftir ánni á milli Botswana og Namibíu og sáum flóðhesta baða sig, litla krókódíla, fíla og ýmsar tegundir af fuglum.

 Fíll sem var bara að hafa það kósý og svo hrúga af flóðhestum í vatninu.

Eftir hádegi fórum við í safaríferðina í gegnum Chobe þjóðgarðinn en hann innheldur 4 af the big five en þeir hafa ekki nashyrninga. En þarna eru dýrin frjáls og drepa hvort annað sér til matar svo þetta var eins og að keyra í gegnum alvöru óbyggðir. Garðurinn hefur um 100.000 fíla og fengum við því að sjá fullt af fílum og margir stóðu ekki mikið meira en 2-3 metra frá bílnum sem við vorum í. Við sáum einnig buffaló, fullt af antilópum, skordýrum, fuglum, gíraffa og svo tvö ljón. En það var eitt af því stórkostlegasta sem við höfum upplifað! Fyrst sáum við bara eitt ljón sem lá í leyni en þegar betur var að gáð kom annað í ljós og þá tilkynnti leiðsögumaðurinn okkar að þau væru í veiðiham, svo stóð annað ljónið upp og fór að labba í áttina að bílnum okkar og við vorum vinsamlegast beðin um að segja ekki orð og ekki hreyfa okkur. Ljónið stóð mestalagi eina 2 metra frá okkur og staðnæmdist þar í dágóðan tíma svo mörg hjörtu hættu að slá í smá tíma því við vissum ekkert hvað þetta ljón ætlaði sér. En svo tók það á rás í áttina að einum gíraffa og náði að lokka gíraffann þar sem hitt ljónið stóð og beið en sem betur fer að við höldum komst gíraffinn í burtu! En að fá að vera vitni að alvöru veiðum hjá ljónum var stórkostlegt og við erum enþá í smá sjokki yfir að hafa séð þetta! :)

Meiri fílar að fá sér að drekka og einn buffaló að chilla þarna með þeim og svo má sá þarna hversu nálægt okkur ljónið var í þessum veiðiham sínum!!








                                                                                         

 

 En allt svæðið þarna í kring er virkilega fallegt og Zambía yfir höfuð er glæsileg. Öll þessi náttúra og svo sólsetrið er stórkostlegt. En í dag, laugardag, fórum við seinni partinn í rómatíska sunset cruse eftir Zambezi ánni eftir að hafa fyrripartinn grillað okkur laglega frá 10-2, svo við erum alveg þokkalega rauðar og fallegar í dag :) 

En svo er það Dubai á morgun og lendum við þar síðan á mánudaginn og við verðum komnar til Íslands á miðvikudagskvöld! Trúum hreinlega ekki að það séu tveir mánuðir síðan þetta ferðalag okkar hófst en allt tekur víst enda á endanum!

Síðustu dagarnir í Cape town

Jæja það er heldur betur langt síðan við létum vita af okkur síðast. Dagarnir hérna hafa bara flogið áfram, það er eiginlega með ólíkindum hversu hratt tíminn hefur liðið. Við höfum reyndar ekki verið að gera mikið á sídustu tveimur vikum annað en að vera med yndislegu börnunum okkar í Skandal camp og eyða tíma með frábæru sambýlingunum okkar.    

Okkur líkar alltaf meir og meir við Cape town með hverjum deginum, fólkið hérna er frábært og þad er allt svo fallegt hérna. Það skiptir líka ekki máli hvort þú sért staddur í stórborginni eða townshippunum, það eru allir svo vinarlegir og vilja spjalla. Flestir halda reyndar að við séum frá Finnlandi og verða yfirleitt mjög hlessa þegar við segjumst vera frá Íslandi, fólk er annas mjög forvitið um Ísland og veit lítið sem ekkert um það.

Á föstudaginn var strandar dagur med krökkum úr Du Noon townshippinu. Það var ótrúlega skemmtilegt og það var svo gaman að sjá hvað krakkarnir voru glaðir, þetta var í fyrsta skipti sem flest þeirra sáu strönd svo þeim fannst þetta alveg æðislegt. Eftir það fórum við í mjög frægt bakarí sem er staðsett í midborginni, Charlys bakery. Kökurnar þar eru risavaxnar og bolla kökurnar skreyttar með andlitum teiknimyndapersóna. Þær brögðuðust líka guðdómlega!













Sjáið bara hvað þetta er krúttlegt bakarí!!







Á laugardaginn löbbuðum við loksins uppá Table mountain. Við vorum búnar að fresta því nokkuð lengi vegna veðurs og almennrar leti. Anna þurfti líka að undirbúa sig andlega undir þetta því henni er ekki vel við fjallgöngur. Gangan var erfið og á ákveðnum tímapunkti vorum við alveg að gefast upp. Anna tók sér bara sinn tíma í þetta og hitti fullt af áhugaverðu fólki á leiðinni upp, Sigurbjörg reyndi aftur á móti ad halda í við sænska fólkið okkar sem nánast hljóp upp fjallið. Allstaðar á leiðinni hitti maður fólk sem var að hvetja mann, ''Áfram, það eru bara 20 mín eftir!!'' ,,You can do this". Það var virkilega góð tilfinning að ná loksins á toppinn eftir tveggja tíma göngu. Þvílík náttúrudýrð og útsýnið var ótrúlegt. Við vorum líka ótrúlega heppin með veður, það var nefnilega sem betur fer ekki steikjandi hiti. Við ákváðum svo að taka bara kláfinn niður, vorum ekki alveg í stuði fyrir að labba niður aftur. Restin af deginum fór í almenna slökun og svo fórum við allir sjálfboðaliðarnir út að borða, við fengum okkur loksins almennilegt kjöt og almennilega máltíð! Hlökkum mikið til ad koma heim og fá mömmumat þar sem við erum orðnar langþreyttar á pasta, múslí og jógúrt!

Anna hafði það á toppinn en það var ekki mikið meira eftir hjá hvorugri okkar!











Í gær var svo svona social hjá okkur sjálfboðaliðunum. Við fórum öll med Nickie. sem er yfir verkefninu okkar, á Mzolies, en það er grillstaður í einu af townshippunum hérna. Þetta er gríðarlega vinsæll staður og hvern einasta sunnudag hópast fólk saman þarna frá klukkan 11 á daginn og er þarna langt fram eftir kvöldi. Fólk byrjar líka að drekka klukkan 11 og gerir það allan daginn svo þið getið ímyndað ykkur i hvernig ástandi fólkið er í kringum 5,6 leytið. Eina sem maður fær á staðnum er kjötið, allt annað verður þú að koma med sjálfur eða borða einfaldlega með puttunum eins og við gerðum. Það er líka DJ þarna svo það er brjáluð tónlist og allir dansandi. Þetta var eitthvað alveg nýtt fyrir okkur, staðurinn var svo lifandi og það voru allir svo glaðir. Öll gatan fyrir utan iðaði líka af lifi. Þetta var ótrúlega skemmtileg upplifun.

Þetta var svo gott! og hver segir svo að sjálfboðaliðar kunni ekki að skemmta sér!











Í dag var svo síðasti dagurinn okkar í creshinu okkar. Við keyptum sápukúlur handa krökkunum og þau voru alveg dolfallin yfir þeim og höfðu greinilega aldrei séð svoleiðis áður. Við gáfum þeim líka allskonar gotterí svo þau voru mjög ánægð með okkur. Kveðjustundin var mjög erfið og maður gat eiginlega ekki annað en grátið því við eigum eflaust ekki eftir að sjá þau öll aftur. Þó við séum ekki búnar að vera með þeim nema í kringum 4 vikur þá er maður búin ad mynda ákveðin tengsl við þau og þau eru farin ad þekkja okkur. Það brítur líka hjartað í okkur að vita að það mun sennilega enginn koma í okkar stað því það eru svo fáir sjálfboðaliðar hérna þessa stundina. Þessir krakkar eru yndislegir en koma því miður frá slæmum heimilim. Sum litlu börnin eru látin vera með sömu bleyjuna í 1-2 daga. Þið getið ímyndað ykkur hversu illa þeim líður, þau eru líka öll hálf lasin því það er svo kalt heima hjá þeim á næturnar. Við erum strax farnar að plana næstu ferð hingad að heimsækja börnin okkar ;)

                                      Þessar elskur! við eigum svo eftir að sakna þeirra!


Við erum svo bara ad klára að pakka núna, það er klárlega það leiðinlegasta við að ferðast. Anna er líka búin að kaupa svo mikið að það kemst varla einn hlutur í bakpokann i viðbót. Hann er alveg troðinn!!  Flugið okkar er klukkan 6:15 í fyrramálið svo við þurfum að vera mættar út á flugvöll upp úr 3, úfff. Við fljúgum svo til Johannesarborgar og þaðan til Livingstone í Zambiu. Við verðum þar í 6 daga, ætlum að skoða Viktoriufossana og reyna að fara í alvöru safarí ferð til Botswana. Erum mjög spenntar fyrir að sjá meira af Afríku.

Við lofum svo að láta vita af okkur í Zambíu. Hlökkum til að sjá ykkur eftir ekki nema 9 daga!

Fína rómatískakvöldstundin okkar á ströndinni með þessu líka fallega sólsetri!

Tölvutímar, Scendal Camp og Garden Route

Það er búið að vera svo mikið að gera hjá okkur að við höfum ekki haft tíma til að skrifa blogg. Síðustu tvær vikur hafa eiginlega bara flogið í burtu. Í vikunni fyrir páska fórum við í skóla sem er sirka 30.mín í burtu frá okkur og kenndum börnum stærðfræði í tölvum. Það var reyndar mjög skemmtilegt og tíminn leið rosalega hratt. Sum börnin voru ótrúlega klár á meðan önnur vissu varla hvað 2+2 voru. Það sem vafðist líka rosalega fyrir þeim var klukkan, þau hafa greinilega fengið mjög takmarkaða kennslu í henni. Seinni partana fórum við svo í annan skóla, það voru reyndar mjög fá börn svo við vorum aðallega bara að leika við þau. Þessi skóli er samt ótrúlega fínn og börnin fá mjög góða kennslu í ensku. Börnin voru líka mjög hreinleg svo við héldum að þau kæmu bara frá mjög fínum heimilum miðað við það sem við höfum verið að sjá hérna. En svo var ekki, foreldrar flestra þessara barna eiga við mikinn áfengisvanda og jafnvel eiturlyfjavanda svo heimilislíf þessara barna er alls ekki gott.
Þar sem þetta var vikan fyrir páska vorum við með smá páskaskemmtun fyrir börnin, en þau fengu að mála egg og leita að súkkulaði eggjum, þeim fannst það mjög skemmtileg og voru eiginlega í algjöru sykursjokki.

Á föstudaginn langa fórum við í Cape point ferð sem var mjög skemmtileg en við byrjuðum á að fara til Simon's town að skoða mörgæsir, það var ótrúlega fyndið að sjá þær í sandi. Manni finnst eiginlega að þær eigi bara að vera í snjó. Það var líka svo heitt þannig þær voru mjög latar. Svo fór Sigurbjörg í smá hjóltúr en Anna treysti ekki marða rófubeininu sínu í hjóltúrinn (sandbrettis meiðsl). Hópurinn borðaði svo hádegismat saman en við fengum óvænta gesti sem reyndu að stela matnum okkar, það voru nefnilega fullt af bavíönum á þessu svæði. Þeir náðu samt ekki nema einu epli greyin. Eftir matinn hjólaði Sigurbjörg svo 6km í viðbót en öll leiðin var upp á við svo hún var frekar mikið búin á því á leiðarendanum heeehe. Við skoðuðum svo Cape point en það er suðvestasti oddinn á Afríku, það var gríðarlega fallegt allt þarna og mjög mikið af túristum. Við skoðuðum svo líka Cape of good hope þar sem við þurftum að slást við brjálaða kínverja til að fá að taka eina mynd af okkur með fræga skiltinu sem stendur þar.

Cape point

Annars gerðum við mest lítið um páskana því veðrið var alveg ömurlegt, rigning og frekar kalt. Við borðuðum páskamat með öllum sjálfboðaliðunum sem var reyndar mjög fínt og kíktum svo með sambýlingum okkar í waterfrontið að versla smá.

Frá þriðjudeginum fram á fimmtudaginn vorum við svo í Scendal Camp, chreshinu okkar :). Við erum alveg orðnar ástfangnar af börnunum okkar þar, þau eru alveg one of a kind. Þau eru líka farin að þekkja okkur og verða alltaf gríðarlega glöð þegar við komum. Við sýndum gífurlega málningarhæfileika og máluðum nýja skúrinn þeirra á fimmtudeginum svo þau voru mjög glöð með það. Þessi eldri eru líka rosalega dugleg að læra og eru eiginlega með stafróið, líkamspartana og tölurnar á hreinu.

Síðasta föstudag fórum við svo í fjögra daga ferðina okkar sem við vorum búnar að bíða eftir mjög lengi. Við fórum með hóp af brasilísku fólki sem talaði sáralitla ensku en er samt að læra ensku hér í Cape town. Það voru reyndar líka tvær aðrar stelpur en þær voru frá Bretlandi og Kanada svo við vorum mikið með þeim. Við byrjuðum á að fara í safarí ferð en þar sáum við nashyrninga, buffaló, sebrahesta, gíraffa, strúta, ljón, fíla, antilópur og blettatígur. Þetta var samt ekki alveg ekta safarí því þeir vissu eiginlega alveg hvar dýrin voru, þetta var meira eins og stór villtur dýragarður. Það var samt ótrúlega gaman að sjá dýrin í svona mikilli nálægð. Eftir þetta fórum við svo í labbitúr með ljónum, ójá! Þvílík snilld sem það var. Ljónin voru tvö en þau hétu Nala og Múfasa, þau eru í kringum tveggja ára gömul. Ljónagarðurinn fékk þau bæði fljótlega eftir fæðingu og hafa alið þau upp síðan. Við fengum að klappa Nölu, það var ótrúleg tilfinning að vera klappa ljóni. Við tókum líka fullt af flottum myndum sem við förum að setja inn fljótlega. 

Á laugardagsmorgninum fórum við á kanó í mjög fallegu veðri og umhverfi þar sem Anna tókst á við vatnsfælni sína. Við fórum líka á útsýnispall Knysna sem er talinn einn af fallegri stöðum hér í Suður Afríku. Brasilíska fólkið fór svo í hæsta teygjustökk í heimi en við vorum of miklir aumingjar í það, þetta var svo fáránlega hátt og langt!! Við skemmtum okkur bara yfir því að sjá alla panikka rétt fyrir stökkið. Við fórum svo í Tsitsikamma þjóðgarðinn en útsýnið þar var fáránlega fallegt, það var bara eins og maður væri kominn í paradís. Við enduðum svo daginn á Jeffreys bay en það er svona strandbær. Við gistum í herbergi með þremur af brasílsku stelpunum svo þetta var svefnlítil nótt, það brotnaði rúm hjá einni um miðja nóttina og fleira skemmtilegt ;)

Á sunnudeginum þurftum við að keyra mjög langa leið til að komast í fílagarðinn en það var samt alveg þess virði. Við byrjuðumn á að fara á fílsbak sem var svo sannarlega öðruvísi upplifun. Við fengum svo að gefa fílunum að borða ávexti sem þeir voru mjög sáttir með og gáfu okkur knús. Þetta var eiginlega með því skemmtilegasta í ferðinni. 

Á mánudaginn byrjuðum við á að fara á strútsbýli. Þar fékk Sigurbjörg strútsknús og strútsnudd en Anna fékk að sitja á strút! Við fengum fræðslu um strútana og sáum dverg strút! Það fóru svo nokkri í reiðtúr á strút en það var fyndið að sjá hvernig þau hentust um því strútar geta bara farið annað hvort hratt eða mjög hratt!

Næsta stopp voru Cango hellarnir þar sem hægt var að velja um venjulegan túr um þá eða ævintýratúr. Þetta eru fáránlega fallegir hellar og ótrúlegt að vera þarna inni og sjá alla þessa náttúrufegurð en Sigurbjörg fór í ævintýraferð um hellana sem fól það í sér að skríða í gegnum 50 cm há göng, klifra upp 40 cm gat og almennt séð skríða í þröngum göngum!

Næst tók við 6 klukkutstunda bílferð heim með syngjandi Brössum, við héldum að við fengjum að heyra eitt lag en 1 og hálfum tíma seinna var geðheilsa okkur löngu farin útum gluggann og restin af bílferðinni einkenndist af hlátusköstum og virkilega buguðum Íslendingum! En loksins komumst við þó heim en þá tók á móti okkur fullt hús af nýju fólki en á meðan við vorum í burtu komu fjórir nýjir sjálfboðaliðar í húsið okkar svo núna er fullt hús!

Næsta vika verður róleg og ekkert plan þannig séð en um næstu helgi förum við á rugby leik, ströndina og ætlum loksins að fara upp Table Mountain. En við erum samt ekki að gera okkur grein fyrir því að það eru 4 vikur búnar og bara 4 vikur eftir, time flies when you are having fun!

Fyrsta vikan í sjálfboðaliðastarfinu

Fyrsta vikan í sjálfboðaliðastarfinu var virkilega áhugaverð og svolítið átakanleg, það má segja að maður hefur ekki séð Afríku fyrir alvöru fyrr en maður hefur komið inn í townshippin. Það er virkilega erfitt að horfa uppá aðstæðurnar sem flestir virðast búa við. Það er sama og ekkert hreinlæti og húsin sem þau búa flest í eru einungis úr bárujárni og spítum. Þrátt fyrir það er fólkið þarna flest mjög vingjarnltegt og það virðist vera ánægt með að búa þarna.

Á mánudaginn síðasta var fyrsti dagurinn okkar en þá fórum á leikskóla í Dunoon, við erum í rauninni í fátækasta hlutanum þar og það er í kringum 60% atvinnuleysi þar. Sum börnin koma um hálf 6 á morgnanna og eru ekki sótt fyrr en 7 - 8 á kvöldin svo þau eru voðalega lítið alin upp. Það var líka alveg ótrúlegt að sjá nestið þeirra en það var mest megnis snakkpokar og kex, aðeins lítill hluti af þeim var með jógúrt og ávexti. Þau voru samt virkilega lífsglöð og það var mjög mikil orka í þeim. Ef ekki væri fyrir sjálfboðaliðana þá myndu þessi grey sitja inn í gám allan daginn og gera ekki neitt því forstöðukonunni þarna virðist vera alveg sama um þau. Á morgnanna er þeim kennt grunn ensku, litina, dýr, ávexti og líkamspartana, seinni partarnir fara svo bara í að leika við þau. Fyrsti dagurinn gekk vel en því miður þegar við vorum að fara um hádegið voru byrjuð mótmæli í hverfinu. Það var búið að varpa tveim minniháttarsprengjum á veginn svo hann logaði allur. Það var verið að mótmæla rafmagnsleysi en það var búið að vera rafmagnslaust þarna í frekar langan tíma og þolinmæði fólksins var greinilega komin að þrotum. Löggan mætti á svæðið vígbúin og ráðlagði okkur að vera ekkert að koma aftur fyrr en ástandið væri búið að batna.

Restina af vikunni vorum við að vinna í öðru chreshi sem er tiltölulega ný opnað. Það var aðeins fyrir utan Cape Town og má segja að það hafi verið staðsett í ruslahaugunum. Þarna voru ungabörn frá nokkra mánaða og alveg uppí 5 ára. Þar er eldri krökkunum kennt grunnensku á meðan litlu börnin fátt annað en að sitja á gólfinu og leika sér, þau eru yfirleitt aldrei tekin upp eða sinnt á nokkurn hátt. Ef ekki væri fyrir sjálfboðaliðana sem sjá um að halda á þeim, sýna þeim ásthúð og leika við þau væri þau bara þarna, en það sást að sum þeirra eru virkilega bæld og gráta stöðugt.
Við vorum mest megnis með litlu börnunum þar sem við lékum við þau og héldum á þeim og sýndum þeim athylgi sem þau annars fá ekki.
Við unnum felsta daga bara fyrri partana vegna ástandsins í Townshippunum í Cape Town, en það ríkti mikil ólga.

Föstudagurinn fór í róleg heit og við gerðum heiðalega tilraun til að vinna í taninu okkar og kíktum á ströndina. Það hins vegar gekk ekki mjög vel þar sem það er alltaf hvasst í Cape Town og það rigndi yfir okkur sand á ströndinn.
Laugardaginn fórum við í miðborgina, Waterfront sem er mikill ferðamannastaður, og fórum í stærsta moll sem við höfum nokkurn tíman séð!! Að sjálfsögðu villtumst við oftar en einu sinni en fundum þó alltaf réttu leiðina á endanum en góða við þetta að við náðum að versla örlítið og Anna fékk smá shopaholic einkenni en náði að halda þeim nokkuð vel niðri :)
Sunnudagurinn fór í strætóferð um borgina þar sem við skoðuðum meðal annars kirstenbosch garðinn sem var virkilega fallegur, ábiggilega mjög gaman að koma þangað að sumri til þegar allar plöntur eru útsprungnar. Við fórum svo á eina elstu vínekruna þar sem við skoðuðum okkur um og fórum svo til Hout bay sem er bær hérna fyrir utan Cape town. Þetta var virkilega skemmtilegt allt saman.

Við ætlum svo að prófa nýtt verkefni þessa vikuna en við verðum að kenna krökkum á aldrinum 9 - 11 ára stærðfræði í tölvum og förum svo seinni partana í einhver chresh. Við vorum svo að panta okkur 4 daga ferð frá 5-8 apríl þar sem við munum meðal annars fara í safarí ferð, fílsbak, skoða tvo þjóðgarða og skoða strúta auk fjölda annarra hluta. Við erum virkilega spenntar fyrir þessu.

Annas er allt gott að frétta af okkur, við erum fluttar í nýtt hús þar sem við höfum nettengingu inn í húsinu. Áður sátum við alltaf úti í garði á kvöldin að krókna úr kulda (það verður kalt á kvöldin!!)

Annas bara gleðilega páska og borðið yfir ykkur af súkkulaði og góðum mat :)

Þessi er of sæt

Þetta er heimilið sem við vorum mest megnis í þessa vikuna

Kristenbosch, virkilega fallegt þarna!

Township túr, robben island, sandbretti, brimbretti og víntúr

Jæja fyrstu dagarnir okkar hér í Cape town hafa heldur betur verið áhugaverðir. Ferðin gekk vel utan við smá óhapp í byrjun. Það kom nefnilega enginn að sækja okkur á flugvöllinn, þannig við stóðum þarna frekar lost. Allir að bjóða okkur far hvert sem er. Við tókum svo  þá vitlausu ákvörðun að fara með manni sem sagðist vinna hjá flugvellinum (sem hann gerði) en við vorum ekki alveg að kaupa það. Þegar við komum svo að bílnum var hann bara ómerktur sportbíll. Þessar 30 mín sem þessi bílferð tók vorum við með hjartað í buxunum og farnar að sjá fyrir okkur atriði úr Taken. En við komumst á hostelið okkar óskaddaðar.

Fyrsti dagurinn okkar fór í Township túr í Langa sem er eitt stærsta og elsta townshippið hér í Cape town. Við fengum að labba í gegn með strák sem býr þar. Hann sýndi okkur meðal annars húsið sitt og við kíktum líka á leikskóla. Það var virkilega áhugavert að sjá hvernig townshippið skiptist, það voru alveg mjög fín hús þarna og svo voru bara pínulitir skúrar. Fólkið sem við hittum var mjög almennilegt og áhugasamt um Ísland.

Á öðrum deginum okkar fórum við á Sandbretti í glampandi sól fyrri part dagsins. Það var algjör snilld, við fengum líka svo skemmtilegan leiðsögumann með okkur. Anna náði þessu eftir nokkrar áhugaverðar ferðir þar sem hún dúndraðist í sandinn og Sigurbjörg faceplantaði nokkrum sinnum í sandinn. Seinni part dagsins fórum við svo á brimbretti á big bay sem er hérna rétt hjá okkur. Það var virkilega áhugavert, okkur var bara hent út í sjóinn með brettið og við héldum á tímabili að við værum að fara drukkna í sjónum. Öldurnar skelltust bara á okkur og við flutum bara eitthvert.Við gleyptum bara allan sjóinn og vorum virkilega klaufalegar við þetta. Sigurbjörg fór reyndar í smá einkakennslu með kennaranum og þar náði hún aðeins betri tökum á þessu. Þetta var samt mjög gaman en við höldum að við látum þetta vera næstu vikurnar.

Þriðja daginn okkar fórum við til Robben island, þar sem var einu sinni risa stórt fangelsi. Við fórum með ferju yfir sem tók í kringum 30 mín og fórum svo í rútu í kringum eyjuna því hún er alveg risastór. Þetta var mjög sögulegur túr, fengum að vita allt um hvernig þetta var hér áður fyrr. Við fengum svo að labba í gegnum fangelsið sjálft með manni sem var einu sinni sjálfur fangi þarna. Við sáum klefann hjá Nelson Mandela og fengum smá fyrirlestur um hann. Eftir að við komum svo úr ferjunni þurftum við að finna strætóstöð til að komast aftur heim. Við löbbuðum í hringi í svona klukkutíma áður en við fengum réttar leiðbeiningar, það virtist nefnilega enginn vita hvar þessi blessaða stoppustöð var.

Við fórum svo í víntúr í gær þar sem við fórum á fimm vinekrur hérna í Cape town og smökkuðum yfir 35 víntegundir. Við vorum með virkilega skemmtilegum 12 manna hóp af fólki frá 19 ára alveg uppí 40 ára. En þetta var eiginlega með því skemmtilegasta sem við erum búnar að gera hérna. Við fengum öll drinking-hats sem við vorum með alla ferðina og að sjálfsögðu var Sigurbjörg með sullu-hattinn allan tímann eiginlega. Þetta voru virkilega fallegar vínekrur og vínin voru virkilega góð. Núna kunnum við sko að velja okkur vín. Eftir víntúrinn fór hópurinn á bar á Long street í miðborginni, það var st.peters day hér í gær svo það voru allir klæddir í grænt og allir drykkir grænir. Við vorum mest með fjórum norskum stelpum sem eru á sama hosteli og við. Um kvöldið ákváðum við svo að best væri að taka bara taxa heim allar saman, það voru mjög mikil mistök. Það tekur í kringum 15 mín að keyra frá miðborginni að hostelinu okkar en við keyrðum í kringum tvo klukkutíma þar sem bílstjórinn hafði ekki hugmynd um hvert hann væri að fara. Hann gat líka ekki keyrt beint og stoppaði yfirleitt ekki á rauðum ljósum, annaðhvort var hann drukkinn eða high. Við vorum allar orðnar mjög taugaveiklaðar og enginn okkar var með síma. Við komumst þó á endanum heim sem betur fer.

Annas lítur þetta allt rosalega vel út hérna, það eru allir mjög vingjarnlegir og það er alveg fullt af öðrum sjálfboðaliðum hérna. Cape town er virkilega falleg og veðrið er búið að vera ágætt síðan við komum. Það er reyndar búið að rigna svolítið, við vonum að hún fari að hætta svo við getum farið að vinna í taninu okkar.

Við byrjum svo í sjálfboðaliðastarfinu í dag, svo það kemur blogg í vikunni um það.
knús á ykkur heima, við söknum ykkar strax!

Þetta er loksins að fara gerast!

Jæja, nú er þetta allt loksins að fara skella á. Hálfs árs biðin er loks á enda og þetta er að fara verða að veruleika. Ég ákvað að gera blogg fyrir áhyggjusama foreldra okkar og ættingja. Það er líka svo dýrt að hringja heim. Það verður líka bara gaman að lesa þetta eftir á. Brottför er 10.mars en þá munum við fljúga til Kaupmannahafnar og gista eina nótt. Við förum síðan þaðan til Dubai sem er 6kls flug og stoppum í nokkra kls á flugvellinum áður en við fljúgum svo beint til cape town sem er sirka 10kls flug. Alls verða þetta í kringum 20kls ferðalag frá kaupmannahöfn, úfffff!

Þegar við komum svo til Cape town fer fyrsta vikan okkar í svona skemmtipakka þar sem við munum meðal annars labba upp hið fræga Table mountain, skoða Robben island þar sem Nelson Mandela var í fangelsi, skoða fátaæktarhverfin með einhverjum local, skoða vínekrur og fara í vínsmökkun og síðast en ekki síst læra á brimbretti þar sem Sigurbjörg mun eflaust slasa sig ef ég þekki hana rétt.

Þegar við erum búnar í þessum pakka byrjum við í sjálfboðaliðastarfinu og verðum í því í sex vikur. Við munum starfa á leikskólum í fátæktarhverfi sem heitir Dunoon. Þar munum við meðal annars kenna börnunum ensku, leika við þau og margt fleira. Ég er viss um að þetta verði frábær lífsreynsla fyrir okkur og þetta er eitthvað sem maður mun aldrei gleyma. Við erum búnar á fá misskemmtileg comment á þessa ævintýraþrá okkar. Flestir eru þó mjög jákvæðir og ánægðir með mann að láta verða að þessu. Ég geri mér fulla grein fyrir því að ég er ekki að fara bjarga heiminum á þessum stutta tíma en ég geri kannski smá gagn og það nægir mér. 

Eftir að við erum búnar að vera í Cape town í alls 7 vikur förum við til Livingstone í Zambíu í 5 daga. Þar ætlum við að skoða Viktoríufossana og fara í safarí ferð í Chobe national Park í Botswana.

Við fljúgum svo frá hinni alræmdu Jóhannesarborg þann 5.maí til Dubai og stoppum þar í tvo daga til að skoða það helsta. 

En nóg í bili, fyrsta ferðabloggið kemur þegar við erum mættar til Cape town. Endilega fylgist með hér og á fésbókinni. Lofum að setja inn alveg fullt af myndum.

Table mountain

Robben island